അത്രമേൽ പ്രിയമുള്ളതെല്ലാം
മനസ്സിന്റെ ചെപ്പിലടച്ചങ്ങു വയ്ക്കാം
വെറുമൊരു സ്വപ്നമായ് കാണാൻ പഠിക്കാം
ഇനി വരും നാളേക്കായെല്ലാം മറക്കാം
കനവിലെ നെയ്ത്തിരി നാളമണയ്ക്കാം
ഒരു പുനർജന്മം കൊതിക്കാം
ഇരുവഴിയായങ്ങൊഴുകാം
ഒടുവിലാക്കടലിന്റെ മാറിലായലിയാം
പ്രിയമുള്ളതെല്ലാം മറക്കാം
പരസ്പര മന്യരായ്ത്തന്നെ മരിക്കാം ..
nabithanarayanan madathil
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ